Retroпогляд

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 6:ГАЛОЎНАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава. Заканчэнне.)

Якая ПРАЎДА -- якія ЗЛАЧЫНСТВЫ? -- утоены ў “жыццёвых сюжэтах” пра сям’ю Мірона МАШЭРЫ ў перыяд з 1928 года да 21 чэрвеня 1941-га?
Якая ПРАЎДА, -- якія злачынствы Пятра МАШЭРАВА? -- прыкрытыя “фигурою умолчания” пра 21-е і 22 чэрвеня 1941 года?

Тайн у Машэрава многа.
Калі казаць дакладна -- незлічона…

ТАЙНЫ Пятра МАШЭРАВА:
канцэптуальны погляд

ПЕРШАЯ тайна – не Пятра Машэрава асабіста, а СЯМ’і Мірона і Дар’і МАШЭРА.
Але і пры такой агаворцы выказвацца, якую з сямейных тайн лічыць Першай, складана: з-за адсутнасці дакладных звестак і неверагоднай(!) блытаніны ў аповедах і храналогіі немагчыма меркаваць пра рэальную важнасць тайн. Ды амаль кожная тайна -- як “матрёшка”.
Таму Першай тайнай (сямейнай), па важнасці і храналогіі, можна назваць “строительство нового дома”: тайн-хлусні ў аповедах біёграфаў – “поўная хата”, ад падмурка да даха. Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА

(Частка 6: ГАЛОЎНАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава. Працяг.)

Тайн у Машэрава многа. Калі казаць дакладна -- незлічона…

ТАЙНЫ як РЭПЕРЫ
Мяркую, менавіта такое, нечаканае і не надта адэкватнае выкарыстанне тэрміна дазваляе разглядзець і акрэсліць ролю, якую выконваў старэйшы сын Павел -- быў правадніком і галоўнаю “кропкаю прывязкі” злачынстваў ад пачатку калектывізацыі да мая-чэрвеня 1941 года.
ЧЫІХ злачынстваў -- ХТО іх планаваў і арганізоўваў?

Парадокс: у заможнай сям’і Мірона МАШЭРЫ старэйшы сын Павел з 17-ці гадоў -- актыўны(!) прапагандыст “коллективного ведения хозяйства”. Перш -- у сваёй сям’і.
ХТО навучыў Паўла і паручыў(!) яму вучыць-абразумляць бацьку, які не жадаў уступаць у калгас? Чытаць далей...

Андрэй Караленка
Мінск, 15.09.: “ЭКО-МАРАФОН-2013”
Адразу -- удакладненне: арганізатары замянілі марафонскую дыстанцыю на ПОЎ-марафон.

Павязло нам і на гэты раз: без дажджу…
Ды -- Прыгожая Восень…
І марафонцаў прыехала не меньш, чым у мінулыя гады, хаця сёння ніхто ні на якія прызы не спадзяваўся. Марафонцы ўвогуле ЕДУЦЬ ЗА МАРАФОНАМІ, як мы калісці ехалі "за запахом тайги". Разумеецца, не ўсе: хто -- ісцінна за запахам тайгі, а хто за “грошы не пахнуць”.

Прыехалі нават расіяне, хаця ў гэты дзень у іх быў свой, НОВЫ Маскоўскі Марафон (ММ замест ММММ). Першы ММ…

Беглася добра -- лёгка, свабодна. Але я выбраў “7 км”, каб мець магчымасць зрабіць ФОТА-рэпартаж. Сёння -- толькі анонс.

Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 6: ГАЛОЎНАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава)

Тайн у Машэрава многа. Калі казаць дакладна -- незлічона…

Декабрь 1965 года: мне 30 лет.
Фотокопия рисунка инженера Виктора Воронина.
Виктор -- таланливый инженер, разносторонне образованный, свободно рисовал с натуры. Таким он видел меня на ОГК-овских “посиделках”.

Виктор и я, как многие инженеры, часто оставались после работы в ОГК: одни играли в шахматы, другие “болели”, стоя за их спинами, кто-то сидел за кульманом (в тишине легче обдумывать варианты-решения) или читал книгу.
Да, инженеры, кто жил в общежитии, оставались читать книги здесь, потому что в “вонючей общаге” читать было не только невозможно, но и противопоказано: читающий -- “очень умный” в глазах "трудового народа". А должен быть “как все” -- пить стаканАми “чарнила”, обсуждать местные новости (сплетничать), а потом дрыхнуть или горлопанить. Утром -- гудок “на работу”. И -- начинай с начала.

Атмосфера барака -- смоделировано по роману М. Горького “Мать”. Разумеется, модель российско-союзная, но “чужими” воспринималась как местная, потому угнетала. Чытаць далей...