Андрэй Караленка
МАЛАДЗЕЧНА: МАРАФОН 1 МАЯ

Прыемна пачынаць рэпартаж так: НАМ ЗНОЎ ПАВЯЗЛО з ПАГОДАЮ – было сонечна, а вецер слабы. Гэта акалічнасць будзе яшчэ прыемней, калі ўспомніць, што ў наступны дзень, 2 мая, было холадна і моцны вецер.

Тут толькі анонс – паглядзім , хто прыехаў і на якую дыстанцыю нацэліўся, з кім паразмаўляў і сфоціўся “на памяць”: дэталі важныя не толькі для старэйшых, а, магчыма, якраз наадварот -- для маладых, бо ў іх жыццё наперадзе: фатаграфія як дакумент, калі грамату не атрымаў.

Пакажу ўсяго некалькі фрагментаў з першых кіламетраў пасля старта: яны цікавыя як імгненні бегу, а яшчэ цікавей будуць пры параўнанні з фінішнымі фатаграфіямі. Вось гэтыя нюансы я пастараюся паказаць потым, наколькі было магчыма іх злавіць.

Чытаць далей...

Андрэй Караленка

32-гі АСІПОВІЦКІ МАРАФОН
.
За дванаццаць гадоў, як я ўдзельнічаю ў Асіповіцкіх марафонах, надвор’е было розным – ад сонечнага неба да хмарнага з мокрым снегам і дажджом: у пачатку вясны надвор’е стабільным не бывае.
Нестабільным яно было і ў пачатку сёлетняй вясны – то сонечна, то хмарна-холадна з моцным ветрам. Але без снега-дажджу, што надта непрыемна для поля. І вось -- зноў сонечна!..

Раніцаю 5 красавіка -- іней і замёрзшыя лужы, слабы, але халодны(!) вецер, днём – сонечна і амаль цёпла. Амаль – бо як для каго: вецер хоць і слабы, але халодны. Таму спартыўная экіпіроўка ў марафонцаў была рознаю.
Яркае сонца сказалася на якасці фатаграфій. Але ў такім фотарэпартажы, як я мяркую, важнасць фатаграфій выключна інфармацыйная і, спадзяюся, ніхто не будзе прыдзірацца да якасці.

Я меркаваў “злавіць” на трасе ўсіх, хто бег 15 кіламетраў. Але ж так не бывае: я ж таксама бягу ды дрэнна бачу. Ды прыходзілася перабягаць з аднаго боку дарогі на другі, а потым аказвалася, што насустрач мне бягуць па абодвух баках…

Сёння – толькі анонс-пралог да фотарэпартажу: хто прыехаў, пратакол, дзеці (на пастраенні) і некалькі фатаграфій з бегавой трасы. Астатнія здымкі – праз сем дзён.
Чытаць далей...

Андрэй Караленка

Сон мамы: “ЛЮДАЕД СТАЛІН НЕЎЗАБАВЕ ПАМРЭ…”

Мама ўмела разгадваць сны…
Але не ўсё, што прадказвалі ёй сны (па яе разгадках), станавілася яўным. Ды яна звяртала ўвагу толькі на такія сны, якія прадказвалі дабро або зло, вялікую турботу, клопат: незразумелыя не запаміналіся. Пры прадказанні непрыемнаці ці бяды мама тлумачыла, што калі такі сон не спраўдзіць у першай палове дня, але не далей, як пачынае вечарЭць, то можна болей не турбавацца: зло спазнілася або заблудзілася і прайшло міма: зло -- пад уладаю дурных людзей і д’ябала, вось і спяшаецца, каб не спазніцца, не ўпусціць свой шанц, таму часта блудзіць.
А калі сон прадказваў добрую падзею, радасную навіну, то мама лічыла, што на такі сон не трэба губляць надзеі нават заўтра і паслязаўтра: дабро не спяшаецца, бо яно заўсёды прыемнае, нават калі яго ўжо не чакаюць, не спадзяюцца, што яно магчыма: дабро робяць разумныя і спакойныя людзі – ад Бога.

Мінула болей 60 гадоў, а я помню ТРЫ прадказанні маміных сноў, якія сталі рэальнасцю.
Адзін з іх – пра хуткую смерць Сталіна. Чытаць далей...

Андрэй Караленка
Мінск, клуб “Аматар”: БЕГ-КАРНАВАЛ-2013 (анонс)

.У карнавальным прабегу, які штогод арганізоўвае клуб аматараў бегу “Аматар” Мінскага аўтазавода, я ўдзельнічаў упершыню.
На мне стартавы нумар ММММарафона з розавымі паласамі: ідэнтыфікацыя інвалідаў па зроку. Ён ужо крыху парваўся, але мне падабаецца, што невялікі па размерах і вялікі па лічбе. (На аматарскіх спаборніцтвах можна бегчы ў любой экіпіроўцы, што можна заўважыць і тут.)

Я бег усяго адзін кіламетр -- разам з дяцішкамі і інвалідамі, каб зрабіць ФОТАрэпартаж, каб паказаць клуб “Аматар” і ўдзельнікаў бег-карнавала. Таму і не пераадзяваўся ў спартыўную форму. Чытаць далей...

Андрэй Караленка
МАЛАДЗЕЧНА: ЗВЫШМАРАФОН-2013 (анонс)

У Маладзечне штогод праводзяцца два марафонскія прабегі: вясною (1 мая) і зімою (у другую суботу-нядзелю снежня), у манежы.
Лёгкіх марафонаў не бывае -- банальнасць: у спорце ўвогуле ніякіх “лёгкасцяў” няма -- толькі пот, пот і пот да апошняй кроплі. А ўдача і слава -- “для кого ты добрая, а кому иначе…”

Што тычыцца Маладзечненскіх марафонаў, то яны самыя цяжкія ў Беларусі: вясною -- па рэльефу мясцовасці, -- узгоркі там добрыя! -- а зімою па 200-мятроваму кругу ў манежы. (Зато мароз і завіруха не перашкаджаюць!)
Таму, як ні глядзі на марафон, як не бяжы, -- старайся ці калыхайся ціха-умеранна, -- марафонская дыстанцыя ўсё ж спартыўная, а не фізкультурная. Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 7: Ваенныя тайны Пятра Машэрава. Заканчэнне.)

ВАЕННЫЯ ТАЙНЫ Пятра Машэрава: ПРЕДАТЕЛЬ-ДЕЗЕРТИР

ДЗЕСЯТАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава:
прыём Машэрава кандыдатам у ВКП(б) -- МОМАНТ ІСЦІНЫ. (?!!)

Падпольны Расонскі райкам КП(б)Б 10 жнівеня 1942 года зацвердзіў рашэнне пярвічнай партарганізацыі атрада імя Шчорса ад 21.07.1942 г. “о приеме в кандидаты ВКПб -- МАШЕРАВА Петра Миронавича -- 1918 года рождения, белорусс, служащий, член ВЛКСМ с 1940 г.”.

Толькі “праўда факта” -- як інфармацыя для роздуму, нейтральная і з захаваннем арфаграфіі і пунктуацыі.
У дадатак -- фатаграфія Xerox-copi дакумента з Архіва.
Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 7: Ваенныя тайны Пятра Машэрава. Працяг.)

ВАЕННЫЯ ТАЙНЫ Пятра МАШЭРАВА: ПРЕДАТЕЛЬ-ДЕЗЕРТИР

СЁМАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава:
ЧАМУ падпольны райкам партыі не загадаў растраляць двойчы здрадніка?

Партрэт Машэрава ад Славаміра Антановіча -- як прадмова.
Антановіч у историческом романе некалькімі штрыхамі даў ПАРТРЭТ “руководителя подпольной организации” Пятра МАШЭРАВА:
“Машерова с красивой бородой и усами видят то в одном месте, то в другом. Там же взрываются мосты, горят бензосклады.
…Утром Петр уехал с немцами, потому что у него была справка военной комендатуры о том, что он работал в общине, которую немцы создали вместо колхозов. Машина направлялась в Полоцк, он сошел в Клястицах. Немцы не предполагали, что интеллигент в длинном пальто и фетровой шляпе -- партизанский “бандит”…” (Выдзелена мною. -- А.К.)

Добры партрэт!
Для людзей, якія ні ў чым ні бэ, ні мэ, ні кукарэку, -- замечательный!!!

Але галоўны біёграф не заўважыў адзін важны штрых у “руководителя подпольной организации” Машэрава: “интеллигент в длинном пальто и фетровой шляпе” быў і “в хромовых сапогах” .(!!!) Чытаць далей...

Андрэй Караленка
Міла Караленка (фота)

ЖОДЗІНА-2013: крос “БЕЛАЗ-65”

2 лістапада ў Жодзіне праводзілася адкрытае першынство па лёгкаатлетычнаму кросу сярод навучэнцаў спартыўнай дзіцяча-юнацкай школы алімпійскага рэзерва (СДЮШАР) Беларускага аўтазавода па праграме мерапрыемстваў, прысвечаных 65-годдзю прадпрыемства.

Для ўдзелу ў спаборніцтвах настаўнікі прывезлі дзяцей не толькі з бліжайшых да Жодзіна гарадоў -- Барысава, Мінска, Смалявічаў і Чэрвеня, а нават з далёкага Жлобіна.

Што тычыцца непасрэдна Жодзіна, то разам з навучэнцамі белазаўскай спартыўнай школы ўдзельнічалі і вучні дзвух агульнаадукацыйных сярэдніх школ -- № 4 і № 6.

Чытаць далей...

Андрэй Караленка
МАЛАРЫТА-2013: 30-ы Міжнародны МАРАФОН

Для нас, прыезджых, МАЛАРЫТА -- Маларыцкі марафон, “фетываль бега”: дзеля яго і ехалі “у такую даль”.

Для раёна, горада і гараджан перш -- ДАЖЫНКІ, “свята ўраджаю” па-савецку, кірмаш і СВЯТОЧНЫ ДЗЕНЬ, у які можна сустрэцца з раднёю, сябрамі або проста пахадзіць па гораду -- “паглядзець на людзей і сябе паказаць”, “Кто -- в чём, кто -- с кем?”.

Апошнія нюансы і сёння важныя не меньш, чым 30 гадоў таму, бо людзі яшчэ больш часу “сядзяць дома” -- у тэлевізараў і за компамі, а “сустракаюцца” віртуальна.

Сярэдняя школа № 1, дзе нас кармілі-частавалі, падрыхтавала не толькі фізкультурнікаў да спаборніцтваў на дыстанцыі 3 км і ў эстафеце, але і невялікую фотавыставу “Гісторыя нашага горада”. Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 7: Ваенныя тайны Пятра Машэрава)

ВАЕННЫЯ ТАЙНЫ Пятра МАШЭРАВА: ПРЕДАТЕЛЬ-ДЕЗЕРТИР

ЧАМУ Антановіч, сказаўшы “а”, не ўдакладніў дэталяў паслядоўным “б” -- не даў аніякага лагічна-паслядоўнага працягу, які заканамерна абавязковы?

Пытанне рытарычнае -- адказ вядомы і зразумелы: бо неабходна паслядоўна назваць і нумары арміі, дывізіі і палка, дзе Машэраў быў на “летних сборах”, яго КАМАНДЗІРСКУЮ ПАСАДУ і ВАЙСКОВАЕ ЗВАННЕ -- ракрыць ГАЛОЎНУЮ Ваенную тайну Пятра МАШЭРАВА.

А мэта Антановіча і иже с ним як-раз наадварот -- скрыць-утаіць-схаваць гэтую тайну так, каб ніхто не здагадаўся, што яна існуе.
Тут, як і раней, спосаб прымітыўны: замоўчванне “праўда фактаў”, награмаджэнне хлусні з перавёртваннямі і фальсіфікацыямі рэальнасці і абсурдная балбатня “вокруг да около” з наборам “патриотических” клішэ для “homo sovieticus”. Чытаць далей...

Андрэй Караленка
Мінск, 29.09.: “ЗАЛАТАЯ ВОСЕНЬ-2013”

Там, дзе мы беглі МАЗаўскую “Залатую восень”, мала асенняга “золата”. Яшчэ меньш мы яго заўважалі, бо раніцаю было пахмурна і халаднавата. Але не было дажджу!!! Вось як нам вязе трэці раз запар! Дождж пры халодным ветры…
Таму беглася з задавальненнем -- для чаго і прыехалі. Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 6:ГАЛОЎНАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава. Заканчэнне.)

Якая ПРАЎДА -- якія ЗЛАЧЫНСТВЫ? -- утоены ў “жыццёвых сюжэтах” пра сям’ю Мірона МАШЭРЫ ў перыяд з 1928 года да 21 чэрвеня 1941-га?
Якая ПРАЎДА, -- якія злачынствы Пятра МАШЭРАВА? -- прыкрытыя “фигурою умолчания” пра 21-е і 22 чэрвеня 1941 года?

Тайн у Машэрава многа.
Калі казаць дакладна -- незлічона…

ТАЙНЫ Пятра МАШЭРАВА:
канцэптуальны погляд

ПЕРШАЯ тайна – не Пятра Машэрава асабіста, а СЯМ’і Мірона і Дар’і МАШЭРА.
Але і пры такой агаворцы выказвацца, якую з сямейных тайн лічыць Першай, складана: з-за адсутнасці дакладных звестак і неверагоднай(!) блытаніны ў аповедах і храналогіі немагчыма меркаваць пра рэальную важнасць тайн. Ды амаль кожная тайна -- як “матрёшка”.
Таму Першай тайнай (сямейнай), па важнасці і храналогіі, можна назваць “строительство нового дома”: тайн-хлусні ў аповедах біёграфаў – “поўная хата”, ад падмурка да даха. Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА

(Частка 6: ГАЛОЎНАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава. Працяг.)

Тайн у Машэрава многа. Калі казаць дакладна -- незлічона…

ТАЙНЫ як РЭПЕРЫ
Мяркую, менавіта такое, нечаканае і не надта адэкватнае выкарыстанне тэрміна дазваляе разглядзець і акрэсліць ролю, якую выконваў старэйшы сын Павел -- быў правадніком і галоўнаю “кропкаю прывязкі” злачынстваў ад пачатку калектывізацыі да мая-чэрвеня 1941 года.
ЧЫІХ злачынстваў -- ХТО іх планаваў і арганізоўваў?

Парадокс: у заможнай сям’і Мірона МАШЭРЫ старэйшы сын Павел з 17-ці гадоў -- актыўны(!) прапагандыст “коллективного ведения хозяйства”. Перш -- у сваёй сям’і.
ХТО навучыў Паўла і паручыў(!) яму вучыць-абразумляць бацьку, які не жадаў уступаць у калгас? Чытаць далей...

Андрэй Караленка
Мінск, 15.09.: “ЭКО-МАРАФОН-2013”
Адразу -- удакладненне: арганізатары замянілі марафонскую дыстанцыю на ПОЎ-марафон.

Павязло нам і на гэты раз: без дажджу…
Ды -- Прыгожая Восень…
І марафонцаў прыехала не меньш, чым у мінулыя гады, хаця сёння ніхто ні на якія прызы не спадзяваўся. Марафонцы ўвогуле ЕДУЦЬ ЗА МАРАФОНАМІ, як мы калісці ехалі "за запахом тайги". Разумеецца, не ўсе: хто -- ісцінна за запахам тайгі, а хто за “грошы не пахнуць”.

Прыехалі нават расіяне, хаця ў гэты дзень у іх быў свой, НОВЫ Маскоўскі Марафон (ММ замест ММММ). Першы ММ…

Беглася добра -- лёгка, свабодна. Але я выбраў “7 км”, каб мець магчымасць зрабіць ФОТА-рэпартаж. Сёння -- толькі анонс.

Чытаць далей...

Андрэй КАРАЛЕНКА


(Частка 6: ГАЛОЎНАЯ Ваенная тайна Пятра Машэрава)

Тайн у Машэрава многа. Калі казаць дакладна -- незлічона…

Декабрь 1965 года: мне 30 лет.
Фотокопия рисунка инженера Виктора Воронина.
Виктор -- таланливый инженер, разносторонне образованный, свободно рисовал с натуры. Таким он видел меня на ОГК-овских “посиделках”.

Виктор и я, как многие инженеры, часто оставались после работы в ОГК: одни играли в шахматы, другие “болели”, стоя за их спинами, кто-то сидел за кульманом (в тишине легче обдумывать варианты-решения) или читал книгу.
Да, инженеры, кто жил в общежитии, оставались читать книги здесь, потому что в “вонючей общаге” читать было не только невозможно, но и противопоказано: читающий -- “очень умный” в глазах "трудового народа". А должен быть “как все” -- пить стаканАми “чарнила”, обсуждать местные новости (сплетничать), а потом дрыхнуть или горлопанить. Утром -- гудок “на работу”. И -- начинай с начала.

Атмосфера барака -- смоделировано по роману М. Горького “Мать”. Разумеется, модель российско-союзная, но “чужими” воспринималась как местная, потому угнетала. Чытаць далей...