Retroпогляд

Андрэй Караленка

БАБРУЙСК, 26 мая: ДЗЕНЬ ХІМІКА-2012


Фатаграфіі ў загалоўку – як прадмова да Прадмовы нечаканай: 20 мая – 70 гадоў з дня зацвярджэння ордэна “Отечественная война”.
Ён -- ПЕРШЫ ордэн Вялікай Айчыннай вайны.
І – ГАЛОЎНЫ.

Асноўныя палажэнні статута Ордэна напісаны асабіста Сталіным І.В.
Аўтограф Сталіна захоўваецца ў Гістрарычным Музеі Расійскай Федэрацыі.

Пасля перадачы Ніколая Сванідзе (TV-НТВ), у якой ён раскрыў “сакрэт” Ордэна, аўтограф Сталіна стаў недаступным для гісторыкаў. Пазней RS-фашысты абвінавацілі Н. Сванідзе ў невуцтве і скажэнні гісторыі і выгналі з TV-НТВ.

Ва ўсіх даведніках статут ордэна “Отечественная война” друкуецца з параграфа 4: ніхто не павінен ведаць, ШТО напісаў Сталін у пп. 1, 2 і 3, бо ў іх галоўнае ў статуце ордэна – яго значэнне і адрозненне ад усіх узнагарод СССР.

ПРАДМОВА НЕЧАКАНАЯ…
Выкапіраўка з “ПОЛОЖЕНИЯ” аб правядзенні ХІХ Міжнароднага лёгкаатлетычнага прабегу, прысвечанага Дню хіміка:
“6. НАГРАЖДЕНИЕ
Дипломами и призами награждаются победители и призеры в каждой возрастной группе.
Специальными призами (отдельно среди мужчин и женщин) награждаются:
- абсолютные победители на дистанции 15 км (награждению в возрастной группе не подлежат),
- самый старший и самый младший участники пробега среди мужчин и женщин при условии прохождения дистанции,
- участники пробега - ветераны Великой Отечественной войны,
- инвалиды,
- лучшие бегуны ОАО "Белшина" на дистанции 15 км (мужчина и женщина)…”

У выкапіраўцы выдзяліў шрыфтам і паўтараю – каб яшчэ раз звярнуць увагу: “Специальными призами… награждаются:
- участники пробега - ветераны Великой Отечественной войны,..”
За ШТО?..

Па праву памяці святой: ЗА ШТО?
За тое, што ВЯРНУЛІСЯ ДАМОЎ ЖЫВЫМІ, а не “пахаронкамі”?..
Па Закону Вайны ЎСЕ ЖЫВЫЯ абавязаныя сваім жаццём, – і жыццём дзяцей, унукаў і праўнукаў, якія потым нарадзіліся, -- Загінуўшым Салдатам.
Перш – франтавікі, салдаты-аднапалчане і ЎСЕ, хто вярнуўся з вайны да бацькой і дзяцей ЖЫВЫМ.

ЧАМУ ж падарункі – ветеранам ВОВ, ІХ ДЗЕЦЯМ, унукам і праўнукам, а НЕ дзецям Загінуўшых Салдат, да якіх бацькі НЕ вярнуліся?
ЧАМУ падарункі – ветеранам ВОВ, а не дзецям Загінуўшых Салдат, тых салдат, якім ВЕТЭРАНЫ, іх дзеці, унукі-праўнукі і ДЗЯРЖАВА абавязаныя перамогаю, свабодаю і жыццём?

“САМОЕ ДОРОГОЕ У ЧЕЛОВЕКА – ЭТО ЖИЗНЬ…”
Але франтавікам, пазней ветеранам ВОВ, гэтага аказалася мала – іх “дэвізам жыцця” стаў зубаскальны афарызм Станіслава Ежы Леца: “Кому много дано, тот ещё больше возьмёт сам”.
ІМ дано самае дарагое – ЖЫЦЦЁ…
Жыццё – мала! Давай ільготы: "МЫ – воевали!", "МЫ – победители!"

Разважаць далей тут не да месца: толькі звярнуў увагу мімаходзь, з нагоды 70-годдзя Ордэна -- паказаў ПОГЛЯД грамадства, АДНОСІНЫ дзяржавы да салдат, якія сваім жыццём абаранілі, засланілі яе і здабылі перамогу: “сатанінская справядлівасць”.

ТАКІ погляд быў у маёй мамы, удавы Загінуўшага Салдата.
ТАКІ погляд і ў мяне – па праву памяці святой.

Я бег з ордэнам “Отечественная война”: ён – ПАСМЯРОТНЫ.
Бег па вуліцах горада і па праву памяці святой думаў-разважаў:
ЗА ШТО загінулі мой бацька і яго браты?..

Затрымаўся каля Помніка – майму бацьку, яго братам, УСІМ САЛДАТАМ, якія аддалі за перамогу, за свабоду Айчыны “самое дорогое, что есть у человека – это жизнь”.
ЧАМУ ж і ЗА ШТО падарункі – і неімаверныя ільготы! -- тым, хто вярнуўся жывым, іх дзецям, унукам і праўнукам?
ЧАМУ -- сатанінская справядлівасць?
Сатанінская справядлівасць – на ўзроўні дзяржавы: дзяржаваю кіруе сатана?

Мая мама Надзя Чачкоўская называла бальшавікоў-камуністаў АДРОДДЗЕМ САТАНЫ – сатаной сярод сатаны, вылюдкамі-нелюдзямі.

Я бег з ордэнам “Отечественная война”: ён – ПАСМЯРОТНЫ.
Прадмова нечаканая – па праву памяці святой.

СУСТРЭЧА

Сустрэч было болей, але іх фатаграфіі мне не спадабаліся -- даю толькі адну.
Фатаграфій будзе дасткова, каб той, хто не прыехаў, мог уявіць, ХТО быў і ЯК бег. А вот цікавых хаця б мне самаму – дзве-тры. Але як фота-факты – добра.

ПРАТАКОЛ


На пастраенне – тут і старт на “15 км” – нас прывезлі на аўтобусах. І пртэндэнты на ўзнагароды адразу пачалі размінку…

СТАРТ





Пасля старта на "15 км" нас павезлі на старт "5 км".

На месцы старта “5 км”.

Ён бег апошнім. Але ж пераадолеў 15 км!..

Лідэры на дыстанцыі 15 км.

Старт на 5 км…

Я бег спакойна і раўнамерна за вопытнымі марафонкамі “Белшыны”. Наперадзе, у белых майках, таксама белшынаўцы…

Генадзій,
думаю, сёння ты не скажаш, што я дрэнна цябе здымаю?

АНТРАКТ
Пакуль суддзі параўноўваюць нашы хвіліны-секунды і падводзяць вынікі…



Аказалася, шахматысты гуляюць “на высадку”: жадаючых паспрачацца шмат.

Люблю журналістаў -- цікавая і цяжкая ў іх праца. Колькі “нерваў”!.. Але яны непрыхатлівыя: стаміўся – можна адпачыць і вось так…

ДЗЕЦІ...
НАШЫ дзеці. І мы былі такімі. Але не ўсе памятаюць. Што горш -- не ўсе разумеюць.
Яшчэ горш: не разумеюць, што гэта -- НАШЫ дзеці.

УЗНАГАРОДЖАННЕ
Меркаваў паказаць усіх узнагароджаных, але не ўсе фатаграфіі ўдалыя – даю лепшыя, хаця яны лепшыя тым, што – штатныя, без заметных “агрэхаў”.








“Віктар, зірні на мяне!..”
Вось так зірнуў…

Ёй прыз – як падарунак на пасаг… (Приданное – рус.)

Мікалаю Салановічу яшчэ адзін прыз…

І Сяргею Гурло – за прапаганду бега як фізкультуры на “Белшыне”...

No comments...

Прызы -- камандам.

“Шчырае дзякуй арганізатарам прабегу – за ПАДАРУНКІ і за НАШУ сустрэчу! Да пабачэння!..”

“Спасибо за праздник!..”

Фота на памяць.
Аўтар прысутнічае ўмоўна, хаця мне абяцалі прыслаць фота, на якім ёсць і я. Чакаю…

Сяргей Гурло з жонкаю і сынам. Спадзяюся, сустрэнемся праз год на гэтым месцы. Дай Бог!..
Да сустрэчы!

ТРОЕ ДЗЯЦЕЙ-СІРОТ, ужо старыя мужчыны: СТАІМ на СКРЫЖАВАННІ…

Выязджаем з горада – астанавіліся каля Помніка: ТРОЕ мужчын, у 1945-м – ТРОЕ ДЗЯЦЕЙ, якія не дачакаліся сваіх бацькоў з вайны: гэты помнік – ІХ бацькам і ЎСІМ салдатам, якія не вярнуліся да сваіх бацькоў і дзяцей.

Помнік пабудавала дзяржава -- за грошы з зарплат удоў і дзяцей-сірот.
І назначыла ільготы ветеранам ВОВ – з зарплат тых жа ўдоў і дзяцей-сірот. Сёння плаціць з іх мізэрных пенсій.

Дзяржава назначыла ветеранам ВОВ ільготы на ўзроўні маёй пенсіі, выдае ім бясплатныя пуцёўкі ў санаторыі, рамантуе іх кватэры, атрыманыя без чаргі, тры разы ў год да “ваенных” свят дае падарункі – дапамагае, дапамагае і ДАПАМАГАЕ ДЗЕЦЯМ, УНУКАМ і ПРАЎНУКАМ тых, хто атрымаў ад таварышаў-аднапалчан самы-самы вялікі падарунак – ЖЫЦЦЁ, “самое дорогое, что есть у человека”.

Сатанінская справядлівасць…
Дзяржава па-сатанінску здзекуецца з яшчэ жывых удоў і іх дзяцей-сірот: “НИКТО НЕ ЗАБЫТ…”

Никто не забыт?
А -- МЫ, дети Погибших Солдат?..
Нет наших отцов, значит нет і нас -- по Сталину: "Нет человека -- нет проблемы..."
Логика и понимание большевиков-нелюдей...
Логика и справедливость мародёров.

Ничто не забыто?
Забыт вклад в победу Ольги Берггольц: из “военных” наград – медаль “За оборону Ленинграда”.

Она хотела, чтобы её похоронили на Пискарёвском мемориальном -- БЛОКАДНОМ -- кладбище. Хотела – по праву: у входа на Кладбище на камне КЛЯТВА ЖИВЫХ и Отечества – из ЕЁ поэмы: “Никто не забыт и ничто не забыто”. Вождь Ленинграда НЕ дозволил -- сатанинская справедливость вождя коммунистов.

Но, -- такая молва, -- вождь Ленинграда ДОЗВОЛИЛ взять из Эрмитажа царский сервиз на свадьбу своей дочери.
Вождь-коммунист выше царя-императора: сатана тут правит бал…

26 мая – 2 чэрвеня 2012 г.