Retroпогляд

“КАПЫЛЬСКАЕ КАЛЬЦО”-2010:
без ВІКТАРА НОВІКА -- чорнае, сумотнае…

..........................................................................................................................................................................................

ПРАДМОВА

Від з “апошняга пагорка” Віктара Новіка на раку Мажа, мост і трасы “Капыльскага кальца”

Аляксандар БЫКАЎ
Марафонцу Віктару Новіку

Невядомасць і морак,
Ды маўклівасць крыжоў…
І апошні пагорак,
На які ты ўзыйшоў…

Горад ладзіць абновы
Пад вясны перазвон.
І ляжыць пажыццёвы
За спіной марафон.

Колькі сцёр ты красовак,
Колькі поту сагнаў,
І пад ветрыку шолах,
Колькі фінішаў браў!

Нам таго не пазбыцца,
Ты наш сябра і брат.
Спі спакойна там, Віця, –
Мы выходзім на старт!
г. Мядзель

...........................................................................................................................................................................................

ПРАТАКОЛ









Александр Кізіл – пра сябра, марафонца і чалавека Віктара Новіка…

Валянцін Артамонаў чытае свой верш, прысвечаны памяці Віктара Новіка. (Верш – у канцы рэпартажу.)

Галоўны суддзя Жук М.В.:
“Трасса рамечена хорошо, знаки яркие: перепутать, заблудиться невозможно. В добрый путь!..”

СТАРТЫ







Наперадзе, за мастом, уклон дарогі 12,5%

Ужо амаль на вяршыні ўзгорка… Стамілася… Нават я дагнаў і апярэдзіў. Але на фініш я прыбег на дзве хвіліны пазней: маладосць перамагла.

КАНЦЭРТ
Пакуль суддзі лічылі-параўноўвалі нашы хвіліны-секунды, мы слухалі песні. Амаль усе – беларускія…

УЗНАГАРОДЖАННЕ



Памочніцы суддзяў










Набліжаецца навальніца…

А дзе ж трэці? Не варта чакаць: ужо ў аўтобусе – спужаўся навальніцы

Валентин Артамонов
Памяти Виктора Новика

Не верю я, что друг ушёл от нас –
Он просто убежал на тренировку:
Был марафонцем Виктор -- «высший класс»! –
Их покорял с достоинством и ловко.

По трассе не бежал он, а летел,
Кроссовками асфальта не касаясь.
Больше трёх сотен пробежать хотел…
И пробежал бы, я не сомневаюсь.

Таких упорных, преданных мечте,
Не так уж много сыщется на свете.
Он радовался жизни, красоте,
Любил стихи, писал про спорт сонеты.

Не унывал он в жизни никогда –
Отъявленным во всём был оптимистом.
Не догорела Виктора звезда –
На время скрылась на орбите мглистой.

Такие, как товарищ наш и друг,
На долго не уходят, мне поверьте:
Вокруг Земли закончит Виктор круг
И обретёт в сердцах друзей бессмертье.

г. Светлогорск,
май 2010 г.