Retroпогляд

Андрэй Караленка

Мінск: SRI CHIN MOY MARATHON TEAM-2011



Гэта было 20 жнівеня, у суботу.
Напярэдадні Аляксандар Кізіл выказаўся ў адносінах да прабега дастаткова зразумела (“Каникулы поневоле”, “Минчане были полностью лишены хоть какого-то финансирования”), крыху эмацыянальна і стрымана аптымістычна (на будучыню), таму я дабаўлю чуць-чуць эмацыянальнасці: прыемная сустрэча! Што тычыцца аптымізму, то я – рэаліст. Таму “И говорить, что к лучшему, боюсь,/ И говорить, что к худшему, опасно”. Увы…
Нават моцны вецер і халодны дождж не астудзілі нашых пачуццяў ад сустрэчы, а лужы і шчэбень-камяні на трасе не знізілі задавальнення ад бегу – беглася лёгка. Аб’ектыўнае сведчанне: 23 км 075 м я прабег за 2.30:43 свабодна і з задавальненнем. І меў запас яшчэ на 2-3 кругі, але не выкарыстаў: не варта фанаберыцца, ды гэта небяспечна.
Я назіраў за марафонцамі на трасе: мокрыя ад пота, дажджу і луж, але задаволеныя – ісцінныя марафонцы!!! Разумеецца, я магу памыляцца, але ж фотакамера – сведка аб’ектыўны: праз аб’ектыў камеры – аб’ектыў!!! –яшчэ раз сустрэнемся з сябрамі-таварышамі і паглядзім на сябе.

БІВУАК

Раман Асаевіч будзе бегчы 351 марафон. (Гл. www.meta42.by і www.klbviktoria.com.)

Жодзінцы + аўтар фота, ён “за кадрам”.

Жодзінец Васіль Коктыш: “Меня сними с другом!”
З задавальненнем!.. Падабаецца фота?

Дзмітрый Каравацкі: “А меня – с женой…”
Дзіма, спадзяюся, фота спадабаецца тваёй жонцы.
Двое жодзіцаў “згубіліся” – мабыць, размінаюцца.

Трое з самых-самых марафонцаў…
Для пачынаючых марафонцаў – “фота на памяць”. І на памяць – як прыклад “делать жизнь с кого”.
Прыходзьце, рэбяты, на прабег 10 верасня.

Ветэраны марафона.

Унук Генадзія Сакалоўскага. (Дзед “бачны” толькі наском красоўкі.) Я даўно заўважыў хлопца, але паказваю вось так, “персанальна”, упершыню: ён заўсёды “прытуляўся да дзеда”. А дзед Гена не надта паважае фатографа – адварочваецца або папярэджвае: “Не снимай! Не хочу!..” У наступны раз пастараюся злавіць УГСа на трасе і, разумееца, запытаю імя, каб не пісаць “абрэвіятураю ад дзеда”.

Андрэй Дакука з Барысава (на фоне марафонцаў).
Бацька, Уладзімір Дакука, ён бяжыць марафон, бярэ з сабою сына на ўсе прабегі, дзе ўдзельнічае сам. Разумна! Бо Андрэй займаецца ў спартыўнай секцыі.

Яшчэ адно ўдакладненне...

ПРАТАКОЛ
Я прапусціў тую частку пратакола, калі Аляксандар Кізіл паведаміў, што ММММарафон перанесены з 11-га на 18 верасня. І што 10 верасня ў Мінску будзе прабег на ўзроўні “Эко-марафона”. А ШТО і ЯК будзе канкрэтна, ён паведаміць пазней на сайце www.meta42.by.

Я фатаграфаваў марафонцаў, “краем вуха” слухаў прамовы... і ўбачыў сабачку!
Як убачу сабачку – успамінаю Есенина: “Чем лучше узнаю людей, тем больше нравятся собаки…” Люблю сабак! І презираю псоў. З дзяцінства помню самую агідную характарыстыку чалавека ад дзеда Міхаля: “Пся крэў”. Або -- "Сукін сын".
І яшчэ ўспамінаю сваю маладосць… Інжынер Юра Кавалёў, заядлы(!!!) паляўнічы (разумеецца, у яго былі адмысловыя сабакі!) любіў шуціць: “Надейся на собаку до последнего дыхания, а на жену – до первого случая”.
Мне падабаюцца зубаскалы!..

Ольга Іосіфаўна паведаміла, што нягледзячы на ўсялякія крызісы і дэфолты, прабег “Мінская восень” адбудзецца па рэгламенту -- 25 верасня, пасля “Языльскай дзесяткі”. І настойліва запрашала прыехаць на прабег: усім будзе забяспечаны начлег. І прызоў дастаткова.

Арганізатар марафона і галоўны суддзя Канстанцін Глод тлумачыць маршрут, умовы прабегу і прадстаўляе сваіх памочнікаў – суддзяў на дыстанцыі.

№№ 95-94-93: бабуля Вольга з дачкою і ўнучкаю.

Валерый Чэвус: “Ох, Володя, и рассмешил же ты меня перед стартом!..”

БЕГ і ЎЗНАГАРОДЖАННЕ






Яна бяжыць ПЕРШЫ марафон…
Не дабегла – прабегла ўсяго 27 км. Чаму “усяго”?!. Як не старайся “пераадоляць сябе”, але ў кожнага СВОЙ марафон. Ды надвор’е неспрыяльнае, лужы, мокрая сцежка, камяні. А надвор’ю адпавядае яе экіпіроўка, якая ніяк НЕ адпавядае марафонскай дыстанцыі. Так што, 27 км – таксама марафон. Асабісты. Віншую марафонку “2”! Віншую і таму, што я прабег на два кругі меньш.

Той самы сабачка…

Аўтар заметак атрымаў узнагароду за 23 км 075 м.

А марафонцы бягуць…






Анатолій Янцэн удакладняе час…

Падзарадка на бягу…

Марафонскі душ бывае і такім…

Судзейская брыгада.

Пасля фініша… Добра б у палатцы, ды за сталом…

Адзін са старэйшых і вопытнейшых(!!!) марафонцаў Аляксандар Лядзінскі павіншаваў Алесю Абідзентаву з ПЕРШЫМ марафонам.

“И как он снимал нас, что ничего не видно?!.”
Гэта -- пра мяне. Але ў маёй фотакамеры бачна добра…

Разглядаюць фотаальбом Рамана Асаевіча.

Іван Ілюкевіч на фінішы…

Суддзя так абдала Рыгора “синими брызгами”, так асляпіла белазубаю ўсмешкаю, што ён ажно вочы запюшчыў… Прыемнае асляпленне!

І Анатолій завяршыў марафон…

Вячаслаў таксама…

А Святлана крыху раней – і падарунак ужо атрымала…

ДА СУСТРЭЧЫ НА МАРАФОНАХ

Да пабачэння, Сяргей!

Гэтага хлопца бачу ўпершыню. Спрабаваў злавіць яго на трасе, але не ўдалося. Прышлося “фоціць” пасля фініша.

На развітанне ён прапанаваў зрабіць “фота на памяць” з дедам-фатографам і яго сябрам (Вячаславам Варанцовым).
Да сустрэчы, марафонец “9”!

Інфармацыя – на сайтах www.meta42.by і www.klbviktoria.com.

Зваротны адрас: E-mail: andrei@retroview.by