Retroпогляд

Андрэй Караленка

СУСТРЭЧА ў КІЗІЛА: БЕГ як ВІНШАВАННЕ

Можа, хто ўсміхнецца загалоўку, можа, каму не спадабаецца, але, на маё меркаванне, ён адпавядае і зместу, і духу “сустрэчы ў Кізіла”. Бо віншавалі яго. І вішаваў ён – усіх і канкрэтна Валерыя Заікіна. А потым мы беглі адну гадзіну: хто болей прабяжыць? Пасля -- слухалі песні і атрымлівалі падарункі, пілі чай-кофе і размаўлялі з сябрамі, абмяркоўвалі пытанні, дзяліліся ўражаннямі.
Пра ўсё гэта -- ФОТА-аповед.

Прыемная сустрэча.


Егор качан і Мікалай Шуранкоў (бачны са спіны) размінаюцца.

Люба, жонка і памочніца Аляксандара Кізіла, рыхтуе прызы-падарункі.

Сямейны квартэт Левчук Аляксандара і Ірыны.

ПРАТАКОЛ



“Поздравляю всех с уже наступившим новым годом…”





“Валерий не только известный марафонец, но и мне много помогает…”






“Спасибо всем, что приехали…”

Анатолій Лапуць і трэнер у сына.

Пасля добрай размінкі Егор гатовы змагацца…

Ніна і Анастасія крыху спазніліся, але к старту паспелі.

СТАРТ і БЕГ










Уладзімір Дакука з сынам Андрэем пасля фініша.

Аўтар з Мікалаем Шуранковым

Ніна цікавіцца самаадчуваннем Захарчанкі Мікалая.

Егор Качан: “Я не зря разминался: пробежал 14 километров – и ничего…”
Арнольд Слуцкер прабег крыху меньш, але ж ён старэйшы. І таксама – “ничего”…

“Ух, адкуль цыганка такая прыгожая!..” Ды не цыганка – Наталля Данільчанка і яе ансамбль.

І вось ансамбль ужо спявае…


… і атрымлівае падарункі.



Самай юнай удзельніцы прабегу – званочак…

…самаму старэйшаму – майку.

Усім, каму болей 75 – майку і сувенір.


Усім жанчынам – майкі і сувеніры…

…пад песні ансамбля.

“Это наш самый перспективный марафонец…”

“Симаньков Станислав Владимирович за 10 дней пробежал 10 марафонов. Позже, в Чехии за 7 дней – 7 марафонов… В 1992 году поднялся на Эльбрус как марафонец, а не альпинист…”


“Бывайце здаровы, жывіце багата…”



Пратаколы Раждзественскага прабегу.

“Не забывайте дорогу сюда…”

“Не всё получается, как задумано… Будем надеяться на лучшее…”

Фота з іменіннікам (Віктар Рабушаў, у цэнтры)

“Ты ж менэ підманула, ты ж менэ підвела, ты ж менэ ўжэ старога з ума-розума звела…”