Нам не чужды благие порывы,
Но свершить их судьбой не дано…
Н.А. Некрасов
Я не змог прасціцца з Толем Тарасевічам: у той дзень, калі мне паведамілі, што ён памёр, быў ужо вечар, увосень цямнее рана, вечарам я не хаджу нікуды адзін, а жонка пайшла ў храм. Назаўтра, у дзень пахавання, паехаў на марафон. Было сорамна і балюча, што не адказаўся ад марафона: ехалі мы на спаборніцтва не ад дзяржавы, а на аматарскае – падумаеш, важнасць якая. Але справа не ў важнасці: завод выдзеліў аўтобус – паездка планавая і амаль афіцыйная. Чытаць далей...
Што такое юбілей?
Разумею ўсіх -- хто смяецца з мяне як з невука і тупіцы, хто вомущается, бачачы нейкую падставу ці правакацыю, хто скептычна ўсміхаецца і недаверліва чакае тлумачэння.
Адкажу ўсім адразу: не ведаю. Мы все учились понемногу – хто больш, хто меньш, а хто і зусім мала. Менавіта апошнія ўсё здольныя растлумачыць, бо з-за мізэрнасці ведаў усё ў іх проста – як палка. Ды тую ж палку невукі выкарыстоўваюць у якасці аргумента для доказу сваёй праваты -- для барацьбы з тымі, хто не пагаджаецца з іх палачнай прастатою і навукаю. Чытаць далей...
“Взял сразу четыре книги, а то ходить тяжело…”
Пенсіянеры сустракаюцца ў паліклініцы, на дачах або ў бібліятэцы. Мы сустрэліся на “бібліятэчнай” дарозе: я ішоў у бібліятэку Палаца культуры, а Муха выйшаў адтуль. З “канструктарскай” сумкаю: у ёй -- кнігі. Селі на скамейку на бульвары з відам на помнік Леніну і Палац. Чытаць далей...
Сустрэча была прыемнай. І сумнай. Сумнай -- бо ў бюро я адзін пенсіянер: другія – у іншых структурах АГК, завода або на іншых прадпрыемствах. Або – далёка-далёка…Сустрэча была прыемнай і з іншага погляду: у гэты дзень сустракаліся супрацоўнікі бюро ГМП, а з многімі з іх у мяне даўнія адносіны крыху ці крыху болей, чым вытворчыя -- і сяброўскія. Сустрэча была прыемнай нечаканасцю – сустрэўся з ТАРАСІКАМ Валодзем (Уладзімірам Пятровічам) і ЖУКАМ Мішам (Міхаілам Мікалаявічам), з якімі калісці разам ехалі ў падарожжа на Нарач на веласіпедах. Нажаль, я тады прастудзіўся – падарожжа маё было кароткім. Чытаць далей...
Думка напісаць цыкл невялікіх замалёвак на базе фота-сюжэтаў узнікла гады за тры-чатыры да 45-й гадавіны канструктарска-эксперыментальнай службы. Але абставіны не дазволілі нават пачаць рэалізацыю яе: я працаваў над канчатковай версіяй даследавання “ГІБЕЛЬ МАШЭРАВА: забойства ці самазабойства? Апошняя тайна Пятра Машэрава”. * Хаця яно завершана ў чарнавым варыянце болей двух гадоў таму, вярнуцца да задуманага цыкла не ўдалося. А час ішоў… Чытаць далей...
Последние комментарии
6 лет 15 недель назад
6 лет 29 недель назад
7 лет 1 неделя назад
8 лет 25 недель назад
9 лет 29 недель назад
10 лет 15 недель назад
10 лет 23 недели назад
10 лет 33 недели назад
10 лет 39 недель назад
10 лет 44 недели назад