Retroпогляд

Андрэй Караленка
1 мая 2015: МАЛАДЗЕЧНЕНСКІ МАРАФОН (фотарэпартаж)

Упершыню на “А”-прыпынку адсутнічаў аўтобус на пасёлак Чысць, а чакаць наступны рэйс было небяспечна -- мы “паехалі на 11-м нумары трамвая”: 3 км. Ды любая дарога – цікавая… Чытаць далей...

Андрэй Караленка
1 мая 2015: МАЛАДЗЕЧНЕНСКІ МАРАФОН (анонс)

Набліжаецца ДРУГІ Маладзечненскі марафон, “зімні”, а я стаўлю фотарэпартаж з ПЕРШАГА, што адбыўся 1 мая…
“Лепш позна, чым ніколі” -- не для такога выпадку! А стаўлю таму, што ёсць некалькі ЦІКАВЫХ МОМАНТАЎ для тых, хто ўдзельнічаў у прабегу. Цікавых ім і мне. Магчыма, не толькі…

Дзень быў не надта цёплы, але і не халодны – прынцыпова спрыяльны як для дзяцей, так і для старых: і тых, і другіх прыехала не меньш, чым у апошнія гады. ЎСЁ было добра, прыемна і цікава – як заўсёды на такіх прабегах-марафонах.

Праўда, на гэты раз я крыху “прамахнуўся” – спазніўся на агульнае пастраенне і старт марафонцаў. Таму фотарэпартаж пачынаю са старта ДЗЯЦЕЙ і ПЕНСІЯНЕРАЎ.
Чытаць далей...

Андрэй Караленка
Маладзечна, 31. 10.: ГАДЗІННЫ БЕГ па стадыёну
Фотарэпартаж : Васіль Лебецкі і Сын
Васіль Лебецкі

Я не прыехаў на прабег, хаця запісаўся ды вельмі чакаў: не павязло. А, можа, інакш -- не ўлічыў, што ўсё ж да 80-ці бліжэй, чым да 70-ці, калі мог бегчы і ў дождж, і ў снег-непагоду. Жыццё пражыць – не поле перайсці: сёння можна спаткнуцца і на роўным месцы.
…Колькі разоў спатыкаўся, ідучы па полю-сенажаці! Пальцы пабітыя аб камяні, ногі-лыткі парэзаныя-паколатыя іржышчам – ідзеш хоць бы што: ногі балець-шчымець будуць дома, калі памыю цёплай вадою, нагрэтаю ад сонца ў вядры, пастаўленым загадзя.
Назаўтра зноў за вілы і граблі -- ды ў поле: ногі быццам не балелі, не шчымелі... Сёння ногі баляць-шчымяць па-ншаму. Ды каб толькі ногі...
Таму не прыехаў на прабег… Чытаць далей...