Андрэй Караленка

Сон мамы: “ЛЮДАЕД СТАЛІН НЕЎЗАБАВЕ ПАМРЭ…”

Мама ўмела разгадваць сны…
Але не ўсё, што прадказвалі ёй сны (па яе разгадках), станавілася яўным. Ды яна звяртала ўвагу толькі на такія сны, якія прадказвалі дабро або зло, вялікую турботу, клопат: незразумелыя не запаміналіся. Пры прадказанні непрыемнаці ці бяды мама тлумачыла, што калі такі сон не спраўдзіць у першай палове дня, але не далей, як пачынае вечарЭць, то можна болей не турбавацца: зло спазнілася або заблудзілася і прайшло міма: зло -- пад уладаю дурных людзей і д’ябала, вось і спяшаецца, каб не спазніцца, не ўпусціць свой шанц, таму часта блудзіць.
А калі сон прадказваў добрую падзею, радасную навіну, то мама лічыла, што на такі сон не трэба губляць надзеі нават заўтра і паслязаўтра: дабро не спяшаецца, бо яно заўсёды прыемнае, нават калі яго ўжо не чакаюць, не спадзяюцца, што яно магчыма: дабро робяць разумныя і спакойныя людзі – ад Бога.

Мінула болей 60 гадоў, а я помню ТРЫ прадказанні маміных сноў, якія сталі рэальнасцю.
Адзін з іх – пра хуткую смерць Сталіна. Чытаць далей...