Retroпогляд

Андрэй Караленка
Бег: БАРЫСАЎ, 22 ЧЭРВЕНЯ…

22 июня 1941 года…
У гэтага дня многа савецкіх ПАМЯТНЫХ прыкмет-характарыстык: “векапомны дзень”, “самый длинный день в году”, “до и после”…
“Самый длинный день в году” – ад Константина Симонова.

Яна недакладная -- толькі эмацыянальная, выключна літаратурная, таму фальшывая: 22 июня у Хабараўску была ўжо ноч, а для жыхароў Іркуцка “самым длинным днём в году” быў панядзелак, 23 июня.
Ды на астатняй тэрыторыі СССР у сельскай мясцовасці, дзе не было “радыё-кропкі”, -- а гэта большая частка краіны, -- ніхто нічога не ведаў, пакуль кур’еры не прынеслі павесткі з ваенкамата. Чытаць далей...

Андрэй Караленка
БАБРУЙСК, 31.05.: БЕГЛАСЯ з ЗАДАВАЛЬНЕННЕМ…

Мяркую, што сказаў не толькі пра сябе…

Болей пяці разоў прыязджаў на прабегі ў Бабруйск, але толькі на гэты раз хоць крыху ўбачыў горад: САМЫ ЗЯЛЁНЫ горад Беларусі.
Пакідаю абзацам -- так падкрэсліваю сваё здзіўленне.
Хвалёны-расхвалёны Мінск са сваёй ублюдачнай чысцінёй, да агіднасці набіўшай усім аскоміну ў прэсе, побач з Бабруйскам – пародыя, карыкатура, нават нешта горшае, бо ў дварах у раёне ад вуліцы Аэрадромнай да Палаца чыгуначнікаў, у Зялёным Лузе, па вул. Сурганава і Брэсцкай такая ж дурната-абсурд, як у Жодзіне па вул. Ракасоўскага, Гагарына і Леніна: ісцінны дурЬдом, дыктатура невукаў і раўнадушных крэтынаў -- ад праектантаў да камунальшчыкаў. А балбатнёю пра чысціню мяне абавязваюць восхищаться дерьмом і не бачыць паказуху...

Прыемна здзівіла планіроўка двароў: прастора для дзяцей!.. І мноства ўсялякіх “горак”, лесвічак, гушканак-качэляў і пясочніц. Але галоўнае, разумеецца, – ДРЭВЫ і ГАЗОНЫ: дамЫ стаяць быццам у лесапарках. А сцежкі – асфальтаваныя або плітачныя. Ды не разламаныя!
Зялёныя вуліцы і зялёныя двары – Зялёны Горад!!!
Разумеецца, і штатнага савецкага прымітывізму дастаткова: у раёне паміж прыпынкам “КПД” і інтэрнатам, дзе мы начавалі, -- вялізны “зялёны масіў”… у асноўным з таполяў: топаль у горадзе – дурней не трэба. А тут – увачавідкі. А вось калі таполі “зацвітуць” – настане бяда для многіх-многіх гараджан…

Агульна вядома – як прытча: прывакзальная плошча – “візітная картка” горада.
Вось яна, “візітка” Бабруйска:


. Чытаць далей...