“Городок наш ничего – Населенье таково: Незамужние ткачихи Составляют большинство… |
…Мы на фабрику вдвоём
утром рядышком идём:
то ли, может, он со мною,
то ли, может, я при нём”,
-- пела чароўная Майя Крысталінская.
Прадмова
Прадмова лірычна-публіцыстычная: “Мы рождены, чтоб сказку сделать былью!..”
“Мы на фабрику вдвоём утром рядышком идём…”: банальны сюжэт паэзіі “на производствен-ную тему”. Крыху раней песні былі пераможна-маршавымі:“Едем мы, друзья, в дальние края – станем новосёлами и ты и я…”, “Здравствуй, земля целинная, здравствуй, простор широкий, весну и молодость встречай свою…Ты ко мне приедешь раннею весною – трактора мы вместе поведём...”
Апагей “производственной” тэматыкі – фільм “Высота” і песня “Монтажники-высотники”, якую савецкая прапаганда чвэрць стагоддзя выкарыстоўвала ў якасці гімна чалавеку працы. Чытаць далей...
Сёння – нядзеля. Але думкі і настрой у вяскоўцаў зусім не святочныя: ужо тыдзень, як пачалася вайна. Сем дзён – як адзін: слёзы, трывога, страх, неспакой. А што наперадзе? Мабыць, і сам Бог не ведае.
Дзень пачынаўся, як і ўсе апошнія – сонечным, ціхім.
Зранку сяляне выгналі кароў на пашу, запалілі ў печы і нетаропка рабілі звычайныя для святочнага дня справы – гатавалі ежу і варылі корм для жывёлы. На сяле ўвогуле ніколі на нядзелю сур’ёзнай справы не прымяркоўвалася, -- ня-дзеля ж, свята, - а тут і звычайная, паўсядзённая валілася з рук, бо яны былі быццам не свае - як хворыя, здранцвелыя. У кожнага цяжкі камень ляжыць на душы і нясцерпна балючыя думкі, як стрэмкі, колюць у галаве, прыгнятае цяжэрная невядомасць: дзе нашы – сын, бацька, гаспадар, брат? Што з імі - ці жывыя? І – калі прыдуць немцы? Што будзе з намі? Чытаць далей...
Знаёмства па фатаграфіях
1966 год, кастрычнік. Дзеду 102 гады.
Вярнуліся з сада, селі на ганак (усходцы). Дзед кажа: “Вот, унучак, век пражыў, а як адзін дзень: мільганула жыццё ластаўкаю...” Дзедаў век аказаўся крыху даўжэйшым -- 105 гадоў. Чытаць далей... |
Зоя КАЧАНОЎСКАЯ
ГІБЕЛЬ МАШЭРАВА: дзеля чаго фальсіфікацыі? Частка 1.
Андрэй КАРАЛЕНКА шукае адказ
Прадмова
Безумоўна, у дапытлівага чытача адразу ўзнікае неразуменне: фальсіфікацыі чаго?
Удакладняю: загаловак скарочаны – дзеля чаго фальсіфікацыі дэталяў аварыі? Маю на ўвазе перш-наперш фізічныя дэталі, г. з. такія, якія фізічна не могуць змяняцца, знікаць або паяўляцца ў залежнасці ад асобы даследчыка, месца і часу даследавання аварыі як “дтз”, ад яго погляду на Машэрава як на чалавека ці палітычнага і дзяржаўнага дзеяча.
Другое ўдакладненне -- паслядоўнае: менавіта таму і ўзнікае пытанне ў даследчыка Андрэя Караленкі, што аўтары публікацый скажаюць фізічныя дэталі, а ў дадатак да фізічных фальсіфікацый прыдумляюць або перадаюць чужыя байкі-легенды ў разліку на недасведчых, мала адукаваных або замбіраваных людзей.
“Дзеля чаго фальсіфікацыі?” – пытае ён. – “Проста так”? Людзі паказваюць сваё глупства? Не! І – не!!! Ды ёсць жа рэдактары і іх намеснікі, маюцца фатаграфіі і ншыя фізічныя дакументы…”
Нажаль, у гэтай прадмове я вымушана папрасіць прабачэння ў чытачоў: насуперак майму жаданню і чаканню размова з Андрэям Караленкам атрымалася менавіта пра такія фальсіфікацыі. А іншыя ён толькі акрэсліў “контурна”, таму ў мяне засталася надзея сустрэцца з ім яшчэ раз. Чытаць далей...
Последние комментарии
6 лет 19 недель назад
6 лет 33 недели назад
7 лет 5 недель назад
8 лет 30 недель назад
9 лет 33 недели назад
10 лет 20 недель назад
10 лет 28 недель назад
10 лет 37 недель назад
10 лет 43 недели назад
10 лет 48 недель назад